ณ กรุงลงกา ทศกัณฐ์ครองเมืองอยู่อย่างมีความสุข อยู่มาวันหนึ่งเกิดเบื่อเบื่อเซ็งเซ็ง ก็เลยอยากออกไปเที่ยวป่าผ่อนคลายซ๊ากกกกาหน่อย เลยออกไปเที่ยวเดินดงชมไพรกับนางมณโฑมเหสี เป็นเวลา 7 วัน 7 คืน จะทิ้งเมืองไว้เปล่าๆปลี้ๆก็คิดกลัวใครจามาลักตีเมือง เลยแต่งตั้งชิวหาผู้เป็นน้องเขยเป็นผู้รักษาเมืองชิวหาพอรับหน้าที่มาก็จัดเวรยามรักษาการณ์ทั้งวันทั้งคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอน

จนถึงวันที่ ๗ ชิวหาทนง่วงไม่ไหว รู้สึกอิดโรยและอยากจะพักผ่อน แต่เกรงว่าศัตรูจะเข้ามารบกวน จึงนิมิตกายสูงใหญ่ และแลบลิ้นปิดคลุมเมืองเอาไว้แล้วหลับไป

ครั้นเมื่อ ทศกัณฐ์กลับมาเห็นแต่ความมืดมองไม่เห็นเมืองคิดว่าข้าศึกยกทัพมาล้อมเมืองไว้ ตะโกนเรียกชิวหาอย่างไรก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ นึกว่าชิวหาถูกฆ่าตายซะแร้วววว จึงขว้างจักรสุรกานต์ออกไป บังเอิญตัดลิ้นชิวหาขาดกระเด็นจากร่างชิวหาทนพิษบาดแผลไม่ไหวถึงแก่ความตายทันที

เมื่อชิวหาตาย นางสำมนักขาเมียรักก็ตกพุ่มม่ายมีความเศร้าโศกาอาดูรจึงออกเดินท่องป่าเดินตุหรัดตุเหร่ไปเรื่อย...จนกระทั่งได้พบพระราม
เห็นความหล่อเหลาของพระรามแล้วก็ได้แต่รำพึงรำพัน

จะว่าพระอิศวรทรงชัย

ก็ไม่มีสังวาลย์นาคี

จะว่าพระนารายณ์ฤทธิรอน

ก็ไม่เห็นพระกรเป็นสี่

จะว่าท้าวธาดาธิบดี

เหตุใดไม่มีเป็นสี่พักตร์

แม้นจะว่าท้าวหัสนัยน์

ใยจึงไม่ทรงวิเชียรจักร

จะว่าพระสุริยาวรารักษ์

ก็ชักรถอยูในเมฆาครั้น

จะว่าองค์พระจันทร์

ก็ผิดที่จะจรจากเวหา

ในใจเกิดกำเริบรัก จึงแปลงกายเป็นสาวงามเข้าไปถวายตัวต่อพระราม แต่พระรามปฏิเสธเพราะมีนางสีดาอยู่แล้ว นางสำมนักขาโกรธมากจึงเข้าตบตีนางสีดา พระลักษณ์จึงจับนางมาทำโทษด้วยการตัดหู ตัดจมูก ตัดมือ ตัดเท้า แล้วปล่อยตัวไป

ที่มา :
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nayrotsung&month=06-2009&date=09&group=5&gblog=9



โอกาศที่ใช้แสดง

- งานมงคลต่างๆ

- งานอวมงคล

โอกาศที่ใช้แสดง